Η 17η Νοέμβρη δεν είναι μια απλή ημερομηνία· είναι η στιγμή που την Ιστορία σταμάτησε να ψιθυρίζει και άρχισε να φωνάζει. Είναι η καρδιά μιας γενιάς που μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι βρήκε το θάρρος να ανάψει φως.
Στο ΕΠΑΛ Μυκόνου, η φετινή γιορτή δεν ήταν μια τυπική αναδρομή αλλά ένα ζωντανό ταξίδι προς το Πολυτεχνείο, εκεί όπου οι φοιτητές του ’73 αρνήθηκαν να σκύψουν το κεφάλι και ύψωσαν τη φωνή τους με την κραυγή που ακόμη και σήμερα προκαλεί ανατριχίλα:
«Εδώ Πολυτεχνείο! Δεν θα σωπάσουμε! Ζητάμε Ψωμί – Παιδεία – Ελευθερία!».
Για μια στιγμή, η αίθουσα έγινε εκείνη η αυλή του τότε, όπου οι πύλες έπεσαν αλλά οι ψυχές δεν λύγισαν. Κι όσο οι φλόγες της εξέγερσης φώτιζαν τη σκηνή, ένιωθες πόσο βαριά και ιερή είναι η παρακαταθήκη εκείνων των ανθρώπων. Η θυσία τους δεν είναι μνημείο· είναι δάδα. Και πέρασε στα χέρια των νέων.
Σήμερα, οι μαθητές του ΕΠΑΛ Μυκόνου στέκονται απέναντι στην Ιστορία όχι σαν θεατές, αλλά σαν συνεχιστές. Γιατί η Ελευθερία δεν είναι κάτι δεδομένο· είναι επιλογή που την ανανεώνουν καθημερινά. Είναι ευθύνη. Είναι απόφαση να μη σωπαίνουν μπροστά στο άδικο. Και η Παιδεία δεν είναι μόνο βιβλία και μαθήματα· είναι το θάρρος να αμφισβητούν, να ρωτούν, να αναζητούν την αλήθεια και όχι την εύκολη απάντηση. Η δική τους γενιά φωνάζει για ισότητα, για ειρήνη, για ένα σχολείο χωρίς διακρίσεις και για έναν κόσμο που δεν φοβάται το διαφορετικό. Θέλουν έναν πλανήτη καθαρό, μια κοινωνία δίκαιη και μια δημοκρατία που ακούει – όχι που φιμώνει.
Και μέσα σε κάθε βλέμμα που σηκώνουν από τα θρανία, σε κάθε χέρι που γράφει «όχι στην αδικία», σε κάθε καρδιά που χτυπά λίγο πιο δυνατά όταν ακούει τη λέξη ελευθερία, ζει το ίδιο πείσμα που είχαν εκείνα τα παιδιά του ’73. Γιατί το Πολυτεχνείο δεν ανήκει στο χθες· ανήκει σε όλους όσοι δεν συμβιβάζονται. Ζει μέσα σε κάθε τους επιλογή. Σε κάθε τους αγώνα. Σε κάθε τους «δεν θα σωπάσουμε».
Η Δημοκρατία δεν είναι δώρο. Είναι υπόσχεση που δίνουν στον εαυτό τους και στις γενιές που θα έρθουν. Και την κρατούν ζωντανή με τη φλόγα που μεταφέρουν από χρόνο σε χρόνο, από ψυχή σε ψυχή. Μια φλόγα που δεν θα σβήσει ποτέ. Γιατί όσο υπάρχει έστω και μία φωνή που αντιστέκεται, το μήνυμα του Πολυτεχνείου θα συνεχίζει να αντηχεί: Η φωνή τους δεν θα σωπάσει ποτέ.
Ένα μεγάλο, βαθύ και ειλικρινές ευχαριστώ σε όλους όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της σημερινής εκδήλωσης — στον Διευθυντή μας για τη στήριξη και στους εκπαιδευτικούς που εργάστηκαν με αφοσίωση, και φυσικά στους μαθητές μας, που με το πάθος, την παρουσία και την ψυχή τους έδωσαν ζωή σε μια ημέρα μνήμης, τιμής και ελπίδας. Χωρίς αυτούς, τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε το ίδιο νόημα.
Ακολουθήστε μας στα social media του XploreMykonosNews.gr
Κάντε εγγραφή και στο κανάλι μας στο YouTube
Ακολουθήστε μας και στο Νο1 lifestyle & travelling περιοδικό της Μυκόνου XploreMykonosMagazine.com
Διαβάστε ακόμη:
- Αθλήτρια Ενόργανης: Πάνω από 400.000 ευρώ σε λογαριασμό της – Δεύτερο σπίτι η Μύκονος
- Σεμινάρια για τα μυκονιάτικα υφαντά – Μαθήματα και στους ξένους επισκέπτες ως αυθεντική εμπειρία
- Η φετινή γιορτή στο ΕΠΑΛ Μυκόνου ήταν ένα ζωντανό ταξίδι προς το Πολυτεχνείο
- Συναυλία στο Γρυπάρειο με τον Στέφανο Κορκολή και τη Σοφία Μανουσάκη «Όταν οι λέξεις γίνονται τραγούδια»
- Τακτική συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Μυκόνου την Παρασκευή