«Έχετε ξαναέρθει στην Ελλάδα; Ναι έχω πάει Μύκονο»: H Κίμπερλι Γκιλφόιλ και εγώ στο Προεδρικό Μέγαρο

Μια μέρα στο Προεδρικό Μέγαρο για χάρη της νέας πρέσβειρας των ΗΠΑ

Υπάρχουν κτίρια γύρω μας που είναι ξεχωριστά. Η πρόσβαση σε αυτά είναι περιορισμένη ή τουλάχιστον είναι για λίγους. Κτίρια που αν οι τοίχοι μπορούσαν να μιλήσουν θα έλεγαν τρομερές ιστορίες. Και εντέλει, εάν αποκτήσεις πρόσβαση σε αυτούς τους χώρους (ύστερα από διαπίστευση εννοείται), έρχονται διάφορες σκέψεις στο μυαλό. Στο δικό μου ήρθε, ποιο είναι το κατάλληλο ντύσιμο για το Προεδρικό Μέγαρο; 

Ανησύχησα για μια στιγμή αν χρειάζεται γραβάτα. Δεν έχω αλλά σκέφτηκα πως θα είναι δύσκολο να φάω πόρτα. Σακάκι ευτυχώς έχω αλλά με την ασύλληπτη υγρασία που κάνει και το Λονδίνο να ζηλεύει, είναι δύσκολο και βαρύ. Τι να κάνουμε όμως. Κίμπερλι είναι αυτή, πρέπει να θυσιαστούμε! Όχι ότι αν πήγαινα με απλό μπλουζάκι κάτι θα άλλαζε αλλά τέλος πάντων.

Δεν είχα ξαναπάει στο Προεδρικό. Το μόνο που έχω ως εμπειρία (αν μπορεί να θεωρηθεί εμπειρία) είναι οι κλεφτές ματιές από τους γύρω δρόμους. Αυτή την φορά δεν θα περνούσα απέξω ως περίεργος διαβάτης, αλλά θα έμπαινα στο εσωτερικό, για να δω από κοντά το προαναφερθέν πρόσωπο των ημερών να αναλαμβάνει και επίσημα τα καθήκοντά της.

Ορθοστασία και κακό σήμα

Πλησίασα στο φυλάκιο για να πάρω το καρτελάκι μου. Κλασικά και τυπικά. Πέρασα από τον έλεγχο και με μια αυστηρή φωνή (αλλά όχι ψαρωτική παραδόξως), ο φύλακας με ρώτησε αν κουβαλάω μαζί μου αιχμηρά αντικείμενα. Αμφισβήτησα τον εαυτό μου για λίγο και δεν ήξερα τι να απαντήσω. Αμάν, κουβαλάω; «Βλέπω ένα πιρούνι στην τσάντα σας, γι’ αυτό το λέω». Εντάξει, όλα καλά. Για λόγους ασφαλείας το κράτησαν στο φυλάκιο. 

kim
Eurokinissi

Δίπλα υπάρχει ένα μικρό σαλονάκι που περίμενα μαζί με τους υπόλοιπους δημοσιογράφους και τους φωτορεπόρτερ μέχρι να έρθουν να μας πάρουν για να μπούμε στο εσωτερικό. Γύρω μας σε αυτό το δωματιάκι υπάρχουν σκίτσα και ζωγραφιές. Προχωρήσαμε σιγά σιγά προς τα μέσα. Βαριά κόκκινη μοκέτα στο δάπεδο, πίνακες τριγύρω στους τοίχους και περνώντας την τελευταία πόρτα, η αίθουσα που θα γίνει η υποδοχή (η ίδια αίθουσα που γίνεται η ορκωμοσία της εκάστοτε κυβέρνησης. Οι φωτορεπόρτερ στριμωγμένοι πάνω σε μια μικρή εξέδρα και εμείς οι υπόλοιποι δίπλα, να περιμένουμε τα γεγονότα.

Ήταν μια ιδιαίτερη μέρα. Νορβηγία, Καναδάς και Ηνωμένες Πολιτείες θα παρουσιάζαν διαπιστευτήρια. Τρεις γυναίκες πρέσβειρες. Η αναμονή έσπασε όταν άρχισαν να ακούγονται βήματα πάνω στις μοκέτες. Πρώτα οι επιτελείς, και στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μας έριξε μια γρήγορη ματιά και στάθηκε στη θέση του. «Καλημέρα κύριε Πρόεδρε».

Από έξω, ακουγόταν η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού να παιανίζει, πρώτα τον εθνικό ύμνο της χώρας της πρέσβειρας και ύστερα τον ελληνικό. Δεν περίμενα ποτέ ότι την διαδικασία θα μας την εξηγούσε ο ίδιος ο Πρόεδρος. «Ποιοι έρχεστε στην διαδικασία για πρώτη φορά;» ακούστηκε να λέει.

Ξαφνικά, ένιωσα να βρίσκομαι πίσω στο σχολείο και δίστασα να σηκώσω χέρι. Ένας συνάδελφος δίπλα σήκωσε πρώτος και μετά ακολουθήσαμε οι υπόλοιποι. «Πρώτα ο εθνικός ύμνος της χώρας του πρέσβη, μετά ο δικός μας» εξήγησε ο κύριος Τασούλας επιβεβαιώνοντας αυτό που ακούσαμε. 

Δίπλα, οι φωτορεπόρτερ εν εξάλλω. Κακά τα ψέματα και για να είμαστε ειλικρινείς, όλοι για την Γκιλφόιλ ήμασταν εκεί, για Νορβηγία και Καναδά (δυστυχώς θα πω) δεν ξέραμε καν ονόματα. Η διαδικασία έχει ως εξής: η πρέσβειρα μπαίνει στην αίθουσα μαζί με τους συνεργάτες της. Στέκεται απέναντι από τον πρόεδρο. Ένας συνεργάτης του προέδρου την ανακοινώνει και στη συνέχεια προχωράει, λέει αυτά που ορίζει το τυπικό και δίνει τον φάκελό της. Ύστερα συστήνει τους συνεργάτες της και μετέπειτα κάθονται στο κεντρικό σαλόνι. 

Χαμόγελα, φλας και η Γκιλφόιλ

Τότε είναι η ευκαιρία των φωτορεπόρτερ. Έχουν περίπου τριάντα δευτερόλεπτα να τρέξουν και να βγάλουν την καλύτερη δυνατή φωτογραφία. Στη συνέχεια, όλοι απομακρυνόμαστε για να μείνουν μόνοι τους και να κάνουν ψιλοκουβέντα.

Μεταφερόμαστε όλοι στην αίθουσα των πολιτικών αρχηγών. Μια μεγάλη τραπεζαρία που πάνω της έχει δύο δίσκους με ποτήρια με παγωμένο νερό. Μια μικρή παρηγοριά για την αρκετή ορθοστασία. Το προσωπικό πολύ ευγενικό καθώς περιμένουμε όλοι να τελειώσει η κουβέντα, να έρθει η επόμενη πρέσβειρα και μετά η μεγάλη σταρ. Ένας από τους σερβιτόρους που κάθεται στη γωνία και μας προσέχει φοράει φράκο. Δεν θυμάμαι ποια είναι η τελευταία φορά που είδα φράκο. Βασικά, δεν θυμάμαι να έχω δει ποτέ φράκο. Μόνο στο Downton Abbey!

kim2
Eurokinissi

Κάκιστο το σήμα εντωμεταξύ οπότε αναγκαστικά αφήνουμε τα κινητά και το ρίχνουμε κι εμείς στην ψιλοκουβέντα. Θέματα της επικαιρότητας, μικροκουτσομπολιά για την Γκιλφόιλ και αναμονή. Επαναλάβαμε την διαδικασία άλλη μια φορά. Και αφού έφυγε και η δεύτερη πρέσβειρα και μας ενημέρωσαν να επιστρέψουμε, μια φωνή επιβεβαίωσε την κρισιμότητα της στιγμής: «Ελάτε, θέσεις μάχης»!

Μη σας ντραπώ, είχα σταθεί δίπλα στην πόρτα της αίθουσας για να βγω πρώτος και να πιάσω στασίδι, ή τουλάχιστον να έχω την καλύτερη δυνατή θέα. Προφανώς δεν ήμουν ο μόνος που έκανε την ίδια σκέψη. Όλοι σταθήκαμε στις θέσεις μας. Δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, ο πρόεδρος, το επιτελείο του. Για λίγο, ήταν σαν ό,τι μας χώριζε, να χάθηκε. Τώρα, μας ένωσε η αναμονή για την πρέσβειρα των ΗΠΑ.

Αργός χτύπος από τακούνι στο δάπεδο, και οι φωτογραφικές μηχανές παίρνουν φωτιά. Το τυπικό κι εδώ είναι το ίδιο. Και υπερδύναμη να είσαι (ή κολλητάρι του Τραμπ), τα ίδια λόγια θα πεις. Ίσως αυτό που μου τράβηξε περισσότερο την προσοχή (εντάξει, δεν ήταν μόνο αυτό αλλά καταλαβαινόμαστε) ήταν η χαρακτηριστική καλιφορνέζικη προφορά που θυμίζει Καρντάσιαν. Οι ομοιότητες με τις Καρντάσιανς δεν σταματούν εδώ. Και πάλι, καταλαβαινόμαστε…

Μας δίνουν το σήμα και τρέχουμε μπροστά στο σαλονάκι. Ακολουθεί ο διάλογος με τον πρόεδρο για το αν έχει ξαναέρθει στην Ελλάδα. Μύκονο, Ύδρα, Σαντορίνη. Οι φωτορεπόρτερ γονατιστοί για την ιδανική λήψη, ο πρόεδρος χαμογελαστός μέχρι τα αυτιά. Ένας άλλος σερβιτόρος τώρα, πάλι με φράκο, φέρνει στον ασημένιο δίσκο ποτήρια με πορτοκαλάδα. Φτάνουμε στην έξοδο του μεγάρου. Σειρά από αυτοκίνητα και τσολιάδες. Κάμερες μέσα. Κάμερες έξω. Όλοι στα πόδια της Κίμπερλι. 

Κρίμα που δεν έκανε γκεστ εμφάνιση ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Θα το εκτιμούσε περισσότερο από την πορτοκαλάδα που της πρόσφεραν. 

reader.gr


Ακολουθήστε μας στα social media του XploreMykonosNews.gr

Κάντε εγγραφή και στο κανάλι μας στο YouTube

Ακολουθήστε μας και στο Νο1 lifestyle & travelling περιοδικό της Μυκόνου XploreMykonosMagazine.com


Διαβάστε ακόμη:


Translate »
error: Content is protected !!